Bike speed bumps: ridiculous
Showing posts with label massive anger. Show all posts
Showing posts with label massive anger. Show all posts
9.25.2009
7.22.2009
Computer Shops In Data Access Scam
A Sky News investigation has found some computer repair shops are illegally accessing personal data from customers' hard drives, and even trying to hack into their bank accounts. Sky's Mark White has this exclusive report.
See the video..
5.05.2009
Ανακοίνωση Σωματείου ΟΤΕ για αυθαιρεσίες και απολύσεις στις τηλεπικοινωνίες
Πριν από λίγες μέρες στο Βλαβοληπτικό (121, Βικτώρια), ο επόπτης του Τμήματος τηλεφωνεί προσποιούμενος τον πελάτη, προκειμένου να ελέγξει κατά πόσο «τα παιδιά» (εμείς είμαστε αυτοί) ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Τμήματος. Ένα «παιδί» (δηλαδή συνάδελφός μας), προφανώς λόγω πίεσης από τη συνεχή ροή κλήσεων (το 121 είναι ένα από τα πιο εντατικοποιημένα τμήματα του ΟΤΕ), αφήνει στην αναμονή τον επόπτη-«πελάτη» για τρία λεπτά. Οι συνάδελφοι αρνούνται να καταδώσουν τον/την εγκληματία όπως τους ζητά ο προϊστάμενός τους και ο τελευταίος, που κάτι τέτοια συναδελφικά δεν τα σηκώνει, αποφασίζει -εκδικητικά και αποδίδοντας συλλογική ευθύνη (λες και πρόκειται για καψόνι σε νεοσύλλεκτους) να μεταφέρει ολόκληρη τη βάρδια σε ώρες που δε βολεύουν κανέναν. Συνάδελφοι σκέφτονται ήδη την παραίτηση, αδυνατώντας να ανταποκριθούν.* * *
Πριν από λίγες μέρες στο Telemarketing (Αθηνάς), συνάδελφος που θέλει να βγει διάλειμμα ακούει εμβρόντητος από την επόπτρια ότι αν δεν κάνει έστω και μία πώληση, δεν έχει να πάει πουθενά. Μπορεί το διάλειμμα του ενός τετάρτου να είναι κατοχυρωμένο ήδη από την Επιθεώρηση Εργασίας, ύστερα από παρέμβαση του κλαδικού σωματείου στις τηλεπικοινωνίες, μπορεί κανείς μας να μη φταίει που εν μέσω κρίσης ο κόσμος δεν έχει λεφτά, αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά; Νόμος είναι το δίκιο του επόπτη, της διοίκησης, των μετόχων και της Deutsche Telekom.
* * *
Στα μέσα Φεβρουαρίου, οι θυρωροί του κτιρίου του ΟΤΕ στο κτίριο της πλατείας Βικτωρίας απαγορεύουν την είσοδο σε συνάδελφο που δηλώνει ότι έχει έρθει για να μοιράσει φυλλάδια του Σωματείου μας: "το κτίριο είναι υψίστης ασφαλείας: δεν μπορεί να μπαίνει όποιος θέλει. Να λέτε καλά που δεν σας ψάξαμε και τις τσάντες", της λένε, εξηγώντας ότι λειτουργούν βάσει υποδείξεων του συγκροτηματάρχη. «Μεμονωμένο περιστατικό»; Τα ίδια συμβαίνουν και στην Αθηνάς: συνάδελφοι που μοιράζουν την ανακοίνωσή μας για την Πρωτομαγιά καλούνται να απαντήσουν σε επόπτρια «ποιοι νομίζουν ότι είναι». Απαντούν και συνεχίζουν να μοιράζουν, αφού ο προϊστάμενος εξηγεί ευγενικά στην επόπτρια ότι δεν είμαστε στον 19ο αιώνα και ότι ο συνδικαλισμός δεν είναι παράνομος.
* * *
Εδώ και αρκετές μέρες φημολογείται μείωση προσωπικού και μη αντικατάσταση των συμβασιούχων συναδέλφων, των οποίων η σύμβαση λήγει. Σε μια σειρά από τμήματα γίνονται μετακινήσεις, ο μπαμπούλας της αξιολόγησης έχει ήδη αρχίσει να απειλεί, ενώ στο 11888 διατυπώνονται απειλές σε συναδέλφους, για να μην ξεχνούν να προτείνουν στους πελάτες σύνδεση με τον αριθμό που τους βρίσκουν. Ξέρετε, όχι για τα κέρδη. Για τους φουκαριάρηδες τους πελάτες.
Πριν από λίγες μέρες, ο ΟΤΕ μοιράζει ερωτηματολόγιο («Έρευνα Ικανοποίησης Εργαζομένων»), στο οποίο μας ρωτά αν είμαστε περήφανοι που δουλεύουμε στον οργανισμό, αν πιστεύουμε στους στόχους του και αν γνωρίζουμε τις συνέπειες για όσους δρουν (ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΔΩ:) ενάντια στις αρχές και τις αξίες του ΟΤΕ (άρα και των μετόχων και της Deutsche Telekom). Εσείς τι θα απαντούσατε έπειτα από τα παραπάνω;
Aς μην αδικούμε τον οτε, όμως:
«μεμονωμένα περιστατικά» συμβαίνουν και σ’ άλλες επιχειρήσεις
με τις ίδιες άξιες
* Στις αρχές της χρονιάς, ο υπεύθυνος καταστήματος της VODAFONE στην Πάτρα παρακαλεί τους εργαζομένους να παραμείνουν στο κατάστημα μετά το κλείσιμο και να γράψουν τα ονόματά τους σε ένα χαρτάκι. Βάζει όλα τα χαρτάκια σε γυάλα και όλοι οι εργαζόμενοι θεωρούν ότι γίνεται κλήρωση για μπόνους από την εταιρεία. Μόλις ο υπεύθυνος τραβάει ένα από τα χαρτάκια, οι παρόντες ανακαλύπτουν ότι σε αυτό αναγράφεται το όνομα συναδέλφου τους, στην οποία ανακοινώνεται η απόλυσή της (βλ. «Έθνος», 23/1).
* Ο μεγαλύτερος «εναλλακτικός πάροχος»-ανταγωνιστής του ΟΤΕ, η FORTHnet A.E, απολύει το Φεβρουάριο τους συναδέλφους Σ. Ψαθά και Ν. Βασιλόπουλο, λίγες μέρες πριν καταθέσουν στο πρωτοδικείο τα χαρτιά της σύστασης σωματείου στην επιχείρηση.
* Σε συνάντησή της με το Σωματείο Εργαζομένων της WIND τον Φεβρουάριο, η διοίκηση της επιχείρησης δηλώνει πως, λόγω της κρίσης, έχουν μειωθεί δραματικά -ακόμη και στα μισά χρήματα- οι μισθοί των στελεχών. Στο αίτημα των συναδέλφων, η διοίκηση να δώσει στη δημοσιότητα τα σχετικά στοιχεία, οι εκπρόσωποι της Διοίκησης απαντούν γελώντας ειρωνικά.
* Στις αρχές Μαρτίου, εργαζόμενη στο κατάστημα της WIND στην οδό Σταδίου στο Σύνταγμα απολύεται, γιατί δεν "πέρασε" στην ετήσια αξιολόγηση. Αξιολόγηση που έχει αναγγείλει ο ΟΤΕ εδώ και καιρό.
Μήπως μαζεύτηκαν πολλά τα «μεμονωμένα περιστατικά»;
Μήπως νομίζουν ότι θα φορτωθούμε εμείς την οικονομική κρίση;
Μήπως δεν κατάλαβαν τίποτα από τον Δεκέμβριο;
Μήπως θα πρέπει να απευθυνόμαστε διαρκώς στην Επιθεώρηση Εργασίας για τα αυτονόητα;
Μήπως αυτά (και όχι άλλα) πρέπει να απασχολήσουν το συνέδριο της ΟΜΕ-ΟΤΕ;
Και, τελικά, μήπως είναι ώρα να γραφτούμε στο σωματείο;
Eπικοινωνία: http://swmateiostonote.blogspot.com, swmateiostonote@gmail.com
* από το http://indy.gr
4.26.2009
Ανοιχτή επιστολή του πατέρα του κρατούμενου Ηλία Νικολάου
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Στις 13/1/2009 πρώτες πρωινές ώρες, συλλαμβάνεται ο γιος μου, σε αρκετή απόσταση από τα γραφεία της δημοτικής αστυνομίας, ως ύποπτος για εμπρησμό στην είσοδο του κτηρίου.
Ξυλοκοπείται άγρια, προσάγεται στη ΓΑΔΘ κάτω από βάρβαρη συμπεριφορά των διωκτικών αρχών, έχοντας πέραν των άλλων και δύο κατάγματα στο αριστερό του χέρι, όπου του τοποθετείται γύψος. «Γλίστρησε κατά την καταδίωξη» θα δηλώσουν οι διωκτικές αρχές. Πώς να μην τους πιστέψουμε, πώς να μην είναι όπως τα λένε; Έτσι είχε γλιστρήσει και ο φοιτητής με τη ζαρντινιέρα.
Σύνηθες φαινόμενο. Όπως πιστέψαμε πριν λίγο καιρό ότι ο αστυνομικός επέστρεψε επειδή κινδύνεψε από ένα 15χρονο αγόρι (Αλέξη) και αναγκάσθηκε να πυροβολήσει για να προστατευθεί. Εξοστρακισμός θα πει το σύστημα. Τους πιστέψαμε και πάλι!!!
Την ίδια μέρα της Τρίτης 13/1/2009 εκτυλίσσεται το «θέατρο του παραλόγου». Είκοσι και πλέον αστυνομικοί της ασφάλειας εισβάλλουν στο σπίτι του γιου μου στην Θεσσαλονίκη και ποδοπατούν όποιο βιβλίο βρίσκουν στο γραφείο του. Εισβάλλουν στο εστιατόριο όπου εργάζεται, αδειάζουν τα ράφια της κουζίνας, τρομοκρατούν τους πελάτες που επέλεξαν το συγκεκριμένο μαγαζί για φαγητό.
Λίγη ώρα αργότερα άλλοι τόσοι αστυνομικοί της ασφάλειας έρχονται στο σπίτι μου στην Κοζάνη. Με βρίσκουν τυχαία στο γκαράζ του αυτοκινήτου και χωρίς καν να πουν ποιοι είναι, ποιος τους στέλνει, για ποιο λόγο ήρθαν, αρπάζουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου από τα χέρια μου και το κάνουν φύλλο και φτερό. Ύστερα με πάνε σηκωτό μέσα στο σπίτι μου, όπου ο έλεγχος συνεχίζεται χωρίς κανένας να δώσει μια εξήγηση ούτε σε μένα, ούτε στην γυναίκα μου.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι ίδιοι αστυνομικοί εισβάλλουν στο πατρικό μου σπίτι στο χωριό (είκοσι χιλιόμετρα από την πόλη), όπου διαμένει μόνη της, η ηλικίας 83 χρονών μητέρα μου. Βλέπετε λίγη ώρα πριν ενώ βρισκόταν στο σπίτι μου στην Κοζάνη, μου ζητούσαν επίμονα να τους ακολουθήσω στο χωριό. Αρνήθηκα λέγοντας τους, ότι το σπίτι στο χωριό είναι της μάνας μου. Εκεί αφού μίλησε κάποιος τηλεφωνικά μπροστά μου με κάποιον ανώτερο, μου είπαν χαρακτηριστικά.
«Αφού το σπίτι στο χωριό δεν είναι δικό σου τότε δεν θα πάμε».
Πάλι τους πιστέψαμε !!!
Αφηνιασμένοι έψαχναν παντού μπας και εντοπίσουν το παραμικρό και «δέσει το πράγμα», σε μια κακοφτιαγμένη αστυνομική ιστορία.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ? ΕΥΡΗΜΑΤΑ Τ Ι Π Ο Τ Α.
Το βράδυ της ίδιας μέρας ο γιος μου οδηγείται κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας (!) στην ανακρίτρια όπου παίρνει 48ωρη προθεσμία να απολογηθεί. Την Πέμπτη το μεσημέρι απολογείται στην ανακρίτρια. Η εικόνα των διωκτικών αρχών έξω από τα γραφεία ανακριτή και εισαγγελέα, εικόνα έντονης βαρβαρότητας. Αστυνομικοί έχουν περικυκλώσει τον γιο μου και το δικηγόρο του, ενώ δεκαπέντε και πλέον άνδρες των ΜΑΤ, με πανοπλίες, ασπίδες, δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό ανάμεσα στο γιο μου, στο δικηγόρο του από την μια και σε μένα, τη μάνα του, τον αδελφό του, την κοπέλα του και τη θεία του από την άλλη. Οι ασπίδες των ΜΑΤ είναι καρφωμένες στα πρόσωπα μας.
Στόχος ? Να μη μπορούμε να βλέπουμε έστω από μακριά το παιδί μας. Ίσως έτσι προστάτευαν τη χώρα, τη δημοκρατία από εξωτερικό κίνδυνο (ασύμμετρη απειλή;).
Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο.
Ούτε το κλάμα, ούτε τα λόγια της μάνας του γιου μου, «Σας παρακαλώ αφήστε με τουλάχιστον να βλέπω το παιδί μου έστω από μακριά», δεν τους συγκίνησε.
Η απόλυτη τάξη στο αποκορύφωμα της !!!!
Ε Λ Ε Ο Σ!
Το κατηγορητήριο ?
Δύο (2) πλημμελήματα και ένα (1) κακούργημα. Μόνη μαρτυρία, η κατάθεση ενός αστυνομικού.
«Μαρτυρίες καρμπόν από ΜΑΤατζήδες », θα γράψει γενικά η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σε άρθρο της, τρεις μέρες αργότερα στις 18/1/2009. Αναφέρει χαρακτηριστικά.
« Συλλήψεις στο σωρό έκανε η ΕΛ.ΑΣ, ενώ δεκάδες συλληφθέντες παραπέμπονται με μόνο στοιχείο έ ω λ ε ς κ α τ α θ έ σ ε ι ς α σ τ υ ν ο μ ι κ ώ ν. Ωστόσο τις περισσότερες φορές οι κατηγορίες της ΕΛ.ΑΣ καταρρέουν. Οι μαρτυρίες των αστυνομικών αποδεικνύονται δ ι κ α σ τ ι κ ά α ν α ξ ι ό π ι σ τ ε ς ».
Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι οι προφυλακίσεις συνεχίζονται και τα παιδιά παραμένουν φυλακισμένα.
Ο γιος μου αρνείται επίμονα τις κατηγορίες. Αρνείται τα πάντα, όπως και την υποτιθέμενη «επ' αυτοφώρω σύλληψη του ». Απλά γιατί είχε μεταφέρει έναν συνάδελφό του στο σπίτι του στην περιοχή μετά τη δουλειά και δεν έχει καμιά σχέση με το γεγονός.
Παρ' όλα αυτά όμως κρίνεται προφυλακιστέος.
Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας με το που ακούν την απόφαση αυτή πανηγυρίζουν μπροστά του, μπροστά μας. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Την προφυλάκιση του.
Ο γιος μου οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες την ίδια μέρα στις φυλακές της Άμφισσας. Η οδύσσεια του γιου μου συνεχίζεται.
Σε μένα, στην οικογένεια μου, μένει Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΘΥΜΟΣ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ.
Όχι για τον γιο μου. Α Ν Τ Ι Θ Ε Τ Α.
* Για τις διωκτικές μας αρχές.
* Για την κοινωνία μας που επιτρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά με την απάθεια, την αδράνεια που τα αντιμετωπίζει.
* Για όλους τους γονείς που τα βλέπουμε, που τα παρακολουθούμε, που τα ζούμε και παρ' όλα αυτά μας δέρνει η «απάθεια του καναπέ».
* Για όλους εμάς, τη γενιά μας, τους «βολεμένους της καθημερινότητας ».
* Για μένα που επέλεξα τα τελευταία χρόνια να παρακολουθώ όλα αυτά και να τα σχολιάζω από μακριά και αφ' υψηλού.
* Για μένα που από τα δεκαοκτώ μου χρόνια φοιτητής, επέλεξα, εντάχθηκα, αγωνίστηκα, με όλες μου τις δυνάμεις σε έναν πολιτικό χώρο, ο οποίος πρότεινε, ψήφισε και πρώτος εφάρμοσε τον αντιτρομοκρατικό νόμο (τρομονόμο), όχι για τους πραγματικούς τρομοκράτες, αλλά για τους νέους, τους μαθητές, τους φοιτητές, τα παιδιά μας, για όλα τα παιδιά. Που ακόμα και σήμερα, διστάζει πολιτικά να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος.
* Για τα μέσα ενημέρωσης που σε μια σύμπλευση με την κυβερνητική αντίληψη, βλέπουν στην καθημερινότητα μόνο «κουκουλοφόρους», «ταραξίες», «κατεστραμμένες περιουσίες».
* Για την σημερινή πολιτεία που δεν «ακούει», αγανακτεί και αντιδρά παράνομα, βάρβαρα, επειδή υπάρχουν μερικά ζωντανά κύτταρα στην κοινωνία μας, που δεν συμβιβάζονται, διαμαρτύρονται με όλη αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια.
Από την άλλη μεριά, νιώθω περήφανος για τον γιο μου που είναι σήμερα προφυλακισμένος με ένα ψεύτικο, στημένο, φτιαγμένο στα μέτρα των διωκτικών αρχών κατηγορητήριο.
Γ Ι Α Τ Ι ?
* Γιατί απλά διαμαρτύρεται.
* Γιατί νοιάζεται.
* Γιατί έχει άποψη, την οποία και κοινοποιεί.
* Γιατί διεκδικεί την δική του καθημερινότητα.
* Γιατί δεν συμβιβάζεται με τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας.
* Γιατί βιώνει όπως όλοι μας, την οικονομική κρίση σε συνθήκες αστυνομικής, πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής διαφθοράς και απορρίπτει όπως οι περισσότεροι νέοι τον «εφιάλτη του φρικτού μέλλοντος».
* Γιατί απλά είναι Α ν α ρ χ ι κ ό ς και θέλουν να πλήξουν τον ιδεολογικό και πολιτικό του χώρο.
Ότι δεν πέτυχε η αστυνομία με την ενεργοποίηση του καθεστώτος ομηρίας που βρισκόταν για ένα (1) χρόνο ο γιος μου, μαζί με άλλους δύο φίλους του, μετά το απίστευτο διογκωμένο κατηγορητήριο που έστησαν και τότε οι διωκτικές αρχές, επεδίωξαν και το κατάφεραν τώρα, στέλνοντας τον στην φυλακή. Έτσι εκδικητικά. Γι αυτό και πανηγυρίζουν.
Η χώρα μας μαστίζεται καθημερινά από κάθε είδους σκάνδαλα και είναι όλοι τους σήμερα ελεύθεροι. Άλλοι φορτωμένοι με ένα σωρό σκάνδαλα στην πλάτη τους, αρνούνται ακόμα και να παρουσιαστούν στην δικαιοσύνη για να απολογηθούν, προκαλώντας έτσι την κοινωνία μας. Όμως δεν τους αγγίζει, δεν τους πειράζει κανείς.
Τους προφυλάσσει το ίδιο το σύστημα.
Δυστυχώς η ασφάλεια, οι διωκτικές αρχές, στην προσπάθεια τους να κάνουν τους πολίτες κάθε πόλης να νοιώθουν ασφαλείς, κατασκευάζουν ενόχους, στερώντας σήμερα από μένα, από την γυναίκα μου και από πολλούς άλλους γονείς τα παιδιά μας.
Φ Τ Α Ν Ε Ι Π Ι Α!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟ ΜΑΣ!
Νικόλαος Νικολάου, Κοζάνη
Στις 13/1/2009 πρώτες πρωινές ώρες, συλλαμβάνεται ο γιος μου, σε αρκετή απόσταση από τα γραφεία της δημοτικής αστυνομίας, ως ύποπτος για εμπρησμό στην είσοδο του κτηρίου.
Ξυλοκοπείται άγρια, προσάγεται στη ΓΑΔΘ κάτω από βάρβαρη συμπεριφορά των διωκτικών αρχών, έχοντας πέραν των άλλων και δύο κατάγματα στο αριστερό του χέρι, όπου του τοποθετείται γύψος. «Γλίστρησε κατά την καταδίωξη» θα δηλώσουν οι διωκτικές αρχές. Πώς να μην τους πιστέψουμε, πώς να μην είναι όπως τα λένε; Έτσι είχε γλιστρήσει και ο φοιτητής με τη ζαρντινιέρα.
Σύνηθες φαινόμενο. Όπως πιστέψαμε πριν λίγο καιρό ότι ο αστυνομικός επέστρεψε επειδή κινδύνεψε από ένα 15χρονο αγόρι (Αλέξη) και αναγκάσθηκε να πυροβολήσει για να προστατευθεί. Εξοστρακισμός θα πει το σύστημα. Τους πιστέψαμε και πάλι!!!
Την ίδια μέρα της Τρίτης 13/1/2009 εκτυλίσσεται το «θέατρο του παραλόγου». Είκοσι και πλέον αστυνομικοί της ασφάλειας εισβάλλουν στο σπίτι του γιου μου στην Θεσσαλονίκη και ποδοπατούν όποιο βιβλίο βρίσκουν στο γραφείο του. Εισβάλλουν στο εστιατόριο όπου εργάζεται, αδειάζουν τα ράφια της κουζίνας, τρομοκρατούν τους πελάτες που επέλεξαν το συγκεκριμένο μαγαζί για φαγητό.
Λίγη ώρα αργότερα άλλοι τόσοι αστυνομικοί της ασφάλειας έρχονται στο σπίτι μου στην Κοζάνη. Με βρίσκουν τυχαία στο γκαράζ του αυτοκινήτου και χωρίς καν να πουν ποιοι είναι, ποιος τους στέλνει, για ποιο λόγο ήρθαν, αρπάζουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου από τα χέρια μου και το κάνουν φύλλο και φτερό. Ύστερα με πάνε σηκωτό μέσα στο σπίτι μου, όπου ο έλεγχος συνεχίζεται χωρίς κανένας να δώσει μια εξήγηση ούτε σε μένα, ούτε στην γυναίκα μου.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι ίδιοι αστυνομικοί εισβάλλουν στο πατρικό μου σπίτι στο χωριό (είκοσι χιλιόμετρα από την πόλη), όπου διαμένει μόνη της, η ηλικίας 83 χρονών μητέρα μου. Βλέπετε λίγη ώρα πριν ενώ βρισκόταν στο σπίτι μου στην Κοζάνη, μου ζητούσαν επίμονα να τους ακολουθήσω στο χωριό. Αρνήθηκα λέγοντας τους, ότι το σπίτι στο χωριό είναι της μάνας μου. Εκεί αφού μίλησε κάποιος τηλεφωνικά μπροστά μου με κάποιον ανώτερο, μου είπαν χαρακτηριστικά.
«Αφού το σπίτι στο χωριό δεν είναι δικό σου τότε δεν θα πάμε».
Πάλι τους πιστέψαμε !!!
Αφηνιασμένοι έψαχναν παντού μπας και εντοπίσουν το παραμικρό και «δέσει το πράγμα», σε μια κακοφτιαγμένη αστυνομική ιστορία.
Τα αποτελέσματα της έρευνας ? ΕΥΡΗΜΑΤΑ Τ Ι Π Ο Τ Α.
Το βράδυ της ίδιας μέρας ο γιος μου οδηγείται κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας (!) στην ανακρίτρια όπου παίρνει 48ωρη προθεσμία να απολογηθεί. Την Πέμπτη το μεσημέρι απολογείται στην ανακρίτρια. Η εικόνα των διωκτικών αρχών έξω από τα γραφεία ανακριτή και εισαγγελέα, εικόνα έντονης βαρβαρότητας. Αστυνομικοί έχουν περικυκλώσει τον γιο μου και το δικηγόρο του, ενώ δεκαπέντε και πλέον άνδρες των ΜΑΤ, με πανοπλίες, ασπίδες, δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό ανάμεσα στο γιο μου, στο δικηγόρο του από την μια και σε μένα, τη μάνα του, τον αδελφό του, την κοπέλα του και τη θεία του από την άλλη. Οι ασπίδες των ΜΑΤ είναι καρφωμένες στα πρόσωπα μας.
Στόχος ? Να μη μπορούμε να βλέπουμε έστω από μακριά το παιδί μας. Ίσως έτσι προστάτευαν τη χώρα, τη δημοκρατία από εξωτερικό κίνδυνο (ασύμμετρη απειλή;).
Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο.
Ούτε το κλάμα, ούτε τα λόγια της μάνας του γιου μου, «Σας παρακαλώ αφήστε με τουλάχιστον να βλέπω το παιδί μου έστω από μακριά», δεν τους συγκίνησε.
Η απόλυτη τάξη στο αποκορύφωμα της !!!!
Ε Λ Ε Ο Σ!
Το κατηγορητήριο ?
Δύο (2) πλημμελήματα και ένα (1) κακούργημα. Μόνη μαρτυρία, η κατάθεση ενός αστυνομικού.
«Μαρτυρίες καρμπόν από ΜΑΤατζήδες », θα γράψει γενικά η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σε άρθρο της, τρεις μέρες αργότερα στις 18/1/2009. Αναφέρει χαρακτηριστικά.
« Συλλήψεις στο σωρό έκανε η ΕΛ.ΑΣ, ενώ δεκάδες συλληφθέντες παραπέμπονται με μόνο στοιχείο έ ω λ ε ς κ α τ α θ έ σ ε ι ς α σ τ υ ν ο μ ι κ ώ ν. Ωστόσο τις περισσότερες φορές οι κατηγορίες της ΕΛ.ΑΣ καταρρέουν. Οι μαρτυρίες των αστυνομικών αποδεικνύονται δ ι κ α σ τ ι κ ά α ν α ξ ι ό π ι σ τ ε ς ».
Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι οι προφυλακίσεις συνεχίζονται και τα παιδιά παραμένουν φυλακισμένα.
Ο γιος μου αρνείται επίμονα τις κατηγορίες. Αρνείται τα πάντα, όπως και την υποτιθέμενη «επ' αυτοφώρω σύλληψη του ». Απλά γιατί είχε μεταφέρει έναν συνάδελφό του στο σπίτι του στην περιοχή μετά τη δουλειά και δεν έχει καμιά σχέση με το γεγονός.
Παρ' όλα αυτά όμως κρίνεται προφυλακιστέος.
Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας με το που ακούν την απόφαση αυτή πανηγυρίζουν μπροστά του, μπροστά μας. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Την προφυλάκιση του.
Ο γιος μου οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες την ίδια μέρα στις φυλακές της Άμφισσας. Η οδύσσεια του γιου μου συνεχίζεται.
Σε μένα, στην οικογένεια μου, μένει Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΘΥΜΟΣ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ.
Όχι για τον γιο μου. Α Ν Τ Ι Θ Ε Τ Α.
* Για τις διωκτικές μας αρχές.
* Για την κοινωνία μας που επιτρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά με την απάθεια, την αδράνεια που τα αντιμετωπίζει.
* Για όλους τους γονείς που τα βλέπουμε, που τα παρακολουθούμε, που τα ζούμε και παρ' όλα αυτά μας δέρνει η «απάθεια του καναπέ».
* Για όλους εμάς, τη γενιά μας, τους «βολεμένους της καθημερινότητας ».
* Για μένα που επέλεξα τα τελευταία χρόνια να παρακολουθώ όλα αυτά και να τα σχολιάζω από μακριά και αφ' υψηλού.
* Για μένα που από τα δεκαοκτώ μου χρόνια φοιτητής, επέλεξα, εντάχθηκα, αγωνίστηκα, με όλες μου τις δυνάμεις σε έναν πολιτικό χώρο, ο οποίος πρότεινε, ψήφισε και πρώτος εφάρμοσε τον αντιτρομοκρατικό νόμο (τρομονόμο), όχι για τους πραγματικούς τρομοκράτες, αλλά για τους νέους, τους μαθητές, τους φοιτητές, τα παιδιά μας, για όλα τα παιδιά. Που ακόμα και σήμερα, διστάζει πολιτικά να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος.
* Για τα μέσα ενημέρωσης που σε μια σύμπλευση με την κυβερνητική αντίληψη, βλέπουν στην καθημερινότητα μόνο «κουκουλοφόρους», «ταραξίες», «κατεστραμμένες περιουσίες».
* Για την σημερινή πολιτεία που δεν «ακούει», αγανακτεί και αντιδρά παράνομα, βάρβαρα, επειδή υπάρχουν μερικά ζωντανά κύτταρα στην κοινωνία μας, που δεν συμβιβάζονται, διαμαρτύρονται με όλη αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια.
Από την άλλη μεριά, νιώθω περήφανος για τον γιο μου που είναι σήμερα προφυλακισμένος με ένα ψεύτικο, στημένο, φτιαγμένο στα μέτρα των διωκτικών αρχών κατηγορητήριο.
Γ Ι Α Τ Ι ?
* Γιατί απλά διαμαρτύρεται.
* Γιατί νοιάζεται.
* Γιατί έχει άποψη, την οποία και κοινοποιεί.
* Γιατί διεκδικεί την δική του καθημερινότητα.
* Γιατί δεν συμβιβάζεται με τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας.
* Γιατί βιώνει όπως όλοι μας, την οικονομική κρίση σε συνθήκες αστυνομικής, πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής διαφθοράς και απορρίπτει όπως οι περισσότεροι νέοι τον «εφιάλτη του φρικτού μέλλοντος».
* Γιατί απλά είναι Α ν α ρ χ ι κ ό ς και θέλουν να πλήξουν τον ιδεολογικό και πολιτικό του χώρο.
Ότι δεν πέτυχε η αστυνομία με την ενεργοποίηση του καθεστώτος ομηρίας που βρισκόταν για ένα (1) χρόνο ο γιος μου, μαζί με άλλους δύο φίλους του, μετά το απίστευτο διογκωμένο κατηγορητήριο που έστησαν και τότε οι διωκτικές αρχές, επεδίωξαν και το κατάφεραν τώρα, στέλνοντας τον στην φυλακή. Έτσι εκδικητικά. Γι αυτό και πανηγυρίζουν.
Η χώρα μας μαστίζεται καθημερινά από κάθε είδους σκάνδαλα και είναι όλοι τους σήμερα ελεύθεροι. Άλλοι φορτωμένοι με ένα σωρό σκάνδαλα στην πλάτη τους, αρνούνται ακόμα και να παρουσιαστούν στην δικαιοσύνη για να απολογηθούν, προκαλώντας έτσι την κοινωνία μας. Όμως δεν τους αγγίζει, δεν τους πειράζει κανείς.
Τους προφυλάσσει το ίδιο το σύστημα.
Δυστυχώς η ασφάλεια, οι διωκτικές αρχές, στην προσπάθεια τους να κάνουν τους πολίτες κάθε πόλης να νοιώθουν ασφαλείς, κατασκευάζουν ενόχους, στερώντας σήμερα από μένα, από την γυναίκα μου και από πολλούς άλλους γονείς τα παιδιά μας.
Φ Τ Α Ν Ε Ι Π Ι Α!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟ ΜΑΣ!
Νικόλαος Νικολάου, Κοζάνη
3.20.2009
IE6 Spash Pages
Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει με baby steps να πειραματίζομαι με ιστοσελίδες (όπως παρα πολύ κόσμος around the world!). Κάτι το οποιο είχα ακούσει αλλα δεν είχα δώσει σημασία, είναι το ποσο δύσκολος και ιδιότροπος είναι ο Internet Explorer 6, που παρεπιπτόντως, είναι και ο πιο δημοφιλής internet browser σύμφωνα με τα στατιστικά που κυκλοφορούν στο internet.
Το θέμα βεβαια είναι (όπως συζητούσαμε και με τον hmar), κατά ποσο μπορείς να αγνοήσεις κάτι τέτοιο και να σχεδιάσεις μια σελίδα που να μην τρέχει σε ΙΕ6, όταν γνωρίζεις ότι το μεγαλύτερο ποσοστό visitors, θα έρθει μάλλον από εκεί. Θέμα που βεβαια εγώ προσωπικά αγνόησα μιας και πιστεύω ότι το κοινό που θα ήθελα να έρθει στο δικό μου site, είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούνε είτε safari (mmmm), είτε firefox, ή φυσικά και τον IE7, ο οποιος είναι πολύ βελτιωμένος και χωρίς όλα τα προβλήματα του ΙΕ6.
Μεγάλη συζήτηση αλλα νομίζω είναι απόφαση του καθένα να περιορίσει το target group του.
Ακούγεται βεβαια ότι η Microsoft, ετοιμάζει τον IE8 (αν λέγεται έτσι), που θα έχει όλα τα ωραία πράγματα που έχουνε αντίστοιχοι browsers όπως Opera, Firefox και Safari.
Μέχρι τότε, αρκούμαστε στο ρητό 'λίγοι και καλοί' καθώς επίσης και σε Splash Pages όπως οι επάνω images.
:)
images via
1.08.2009
Όλα για την Κωνσταντίνα
Επειδή είναι στιγμές που η πλάκα, σοβαρή ή όχι είναι πολύ λίγη για να εκφράσει συναισθήματα, παρακαλούμε δώστε βάση σ’ αυτό και διαδώστε το. Ο λογαριασμός ενίσχυσης της Κωνσταντίνας Κούνεβα, της συνδικαλίστριας που έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης με βιτριόλι της εργοδοτικής τρομοκρατίας.
5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
DECHEVA ELENA KUΝEVA KOSTADINKA NIKOLOVA
Σχετικά γράψαμε στο προ-προηγούμενο δημοσίευμα. Επειδή τα έχουμε πάρει στο κρανίο και επειδή το γεγονός έχει θάφτει από τα ΜΜΕ ανάμεσα στα έκτακτά μέτρα της τροχαίας για την έξοδο και τις ευχές του πατριάρχη για τα Χριστούγεννα, ας βάλουμε τα δυνατά μας. Προσφέρουμε ότι μπορούμε όχι από αυτά που μας περισσεύουν αλλά από αυτά που θα μας λείψουν. Δεν πειράζει. Είναι στοιχειώδης υποχρέωση κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης.
Και φυσικά Δεν μένουμε στην οικονομική ενίσχυση. Διαδίδουμε το μήνυμα το δημοσιεύουμε σε blog και sites και συμμετέχουμε σε κάθε κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης και δράσης.
* απο σαλατα εποχης
12.21.2008
ζήτω το έθνος!
«Έχουν μετατρέψει το άσυλο ιδεών ορισμένων πανεπιστημίων σε εργαστήρια και ορμητήρια παρανομίας. Σε άσυλο ανομίας. Θεωρώ ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουμε αυτή την εσφαλμένη διαχρονική πολιτική, για την οποία ευθύνονται όλα τα κόμματα και το κράτος να επιβάλει το νόμο».
Αυτή είναι η χαρακτηριστική δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης, Σωτήρη Χατζηγάκη, για το πανεπιστημιακό άσυλο, κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδινής συζήτησης στη Βουλή, με αντικείμενο τον Προϋπολογισμό.
Αντιδράσεις προκάλεσε, επίσης, η τοποθέτησή του αναφορικά με το θόρυβο που έχει προκαλέσει η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ο κ. Χατζηγάκης επικαλέστηκε το παράδειγμα της Βρετανίας, όπου εκδόθηκε το πόρισμα για τις ευθύνες της αστυνομίας που δολοφόνησε το Βραζιλιάνο Μενέζες, το 2005, ως ύποπτο για τρομοκρατική ενέργεια. «Οι δύο αστυνομικοί επέστρεψαν στα πλήρη καθήκοντά τους στην υπηρεσία τους. Γιατί η ενότητα και η προστασία της κοινωνίας θεωρήθηκε υπέρτατο αγαθό -και γι' αυτό δεν μπορούμε και δεν πρέπει να διαλύσουμε τα όργανα της Πολιτείας ελαφρά τη καρδία», σημείωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης.
απο εδω
Αυτή είναι η χαρακτηριστική δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης, Σωτήρη Χατζηγάκη, για το πανεπιστημιακό άσυλο, κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδινής συζήτησης στη Βουλή, με αντικείμενο τον Προϋπολογισμό.
Αντιδράσεις προκάλεσε, επίσης, η τοποθέτησή του αναφορικά με το θόρυβο που έχει προκαλέσει η δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Ο κ. Χατζηγάκης επικαλέστηκε το παράδειγμα της Βρετανίας, όπου εκδόθηκε το πόρισμα για τις ευθύνες της αστυνομίας που δολοφόνησε το Βραζιλιάνο Μενέζες, το 2005, ως ύποπτο για τρομοκρατική ενέργεια. «Οι δύο αστυνομικοί επέστρεψαν στα πλήρη καθήκοντά τους στην υπηρεσία τους. Γιατί η ενότητα και η προστασία της κοινωνίας θεωρήθηκε υπέρτατο αγαθό -και γι' αυτό δεν μπορούμε και δεν πρέπει να διαλύσουμε τα όργανα της Πολιτείας ελαφρά τη καρδία», σημείωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης.
απο εδω
12.16.2008
ΕΓΩ, ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Χαίρετε. Είμαι το ΣΥΣΤΗΜΑ. Κάποιοι με ονομάζουν εξουσία, αλλά εμένα μ’ αρέσει περισσότερο να με λένε Σύστημα. Ακούγεται πιο σοφιστικέ. Υπάρχω από την πρώτη στιγμή του σύμπαντος και θα πάψω να υπάρχω όταν ξυπνήσει κι ο τελευταίος πολίτης αυτού του κόσμου.
Δεν θέλω να ξεκολλήσεις από τον καναπέ σου, δεν θέλω να μορφωθείς εσύ και τα παιδιά σου, δεν θέλω να ξέρεις τα δικαιώματά σου, δεν θέλω να ανοίξεις τα μάτια και το μυαλό σου.
Γιατί τότε δεν θα μπορώ εύκολα να σε βάλω σε καλούπια.
Γιατί τότε θα μπορείς να κρατάς μια ανοικτή χαραμάδα για να μου ξεφύγεις και να πετάξεις στο όνειρό σου.
PAOKWORLD, 11/12/2008
12.14.2008
12.09.2008
"Δημοκρατια" / "Democracy"
Αστυνομικοί της βρετανικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας (γνωστοί και για την εν ψυχρώ δολοφονία του Βραζιλιάνου Μενέγκες στο μετρό του Λονδίνου) εισέβαλαν χθες στο προαύλιο της ελληνικής πρεσβείας και συνέλαβαν φοιτητές, οι οποίοι είχαν κάνει συμβολική κατάληψη, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή στην Αθήνα. Επειδή ο χώρος της πρεσβείας είναι ελληνικό έδαφος, προφανώς είχαν το «πράσινο φως» από την ελληνική κυβέρνηση και τα προξενικά όργανα. Ταυτόχρονα, δεκάδες αστυνομικοί και κλούβες είχαν αποκλείσει την πρεσβεία και ολόκληρο τον δρόμο τετράγωνα πιο πριν, για να μην επιτρέψουν σε συγκεντρωμένους Ελληνες και ξένους, παρά τις πολικές θερμοκρασίες, να πλησιάσουν τους φοιτητές. Η «δημοκρατία» σε Αθήνα και Λονδίνο καλά κρατεί...
Τ.Φ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/12/2008
* in my inbox, sent by @lbist
**http://www.wombles.org.uk/article2008122329.php
12.08.2008
12.07.2008
it's a WAR..
ΗΧΗΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ RADIO Α :
ΣΥΛΛΗΨΗ & ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΣ
(ειναι μερικά από τα τελευταία "μεμονωμένα"
περιστατικά της κυριακής στην πλατεία ομονοίας...)
ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΑΠΟ ΕΔΩ :
http://www.divshare.com/download/6029993-2b9
ειναι συνταρακτικα και εξοργιστικα! παρακαλω,
προωθηστε τα σε φιλους και γνωστους.
* παιχνιδι : βρειτε (ακουστε) τις διαφορες στο βιντεο που κυκλοφορει στο youtube με τη δολοφονια του πιτσιρικα και στο βιντεο που προβληθηκε στο mega .
update: http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=29301572 :)
Subscribe to:
Posts (Atom)