london 17_19|07

Το σαββατοκύριακο που μόλις πέρασε με βρήκε στο βροχερό λονδίνο με την apondar (και κάποιους άλλους, μερικούς μερικούς). Η περιήγηση μας ξεκίνησε από το V&A museum που είχαμε την τύχη να δούμε δυο (+) εκθέσεις. Η πρώτη αυτή της Lee Miller, μιας γυναικας φωτογράφου που δεν γνώριζα αλλα έμεινα έκπληκτος με την δουλειά της.

Η Lee Miller είναι μια φωτογράφος και μοντέλο, γεννημένη στην Νέα Υόρκη το 1907. Δούλεψε με και για τον Man Ray, στην αγγλική Vogue ξεκινώντας ως combat photojusrnalist και αργότερα ως fashion και portrait photographer. Έστησε το studio της στην αμερική, ταξίδεψε στην αίγυπτο και συνέχισε να τραβάει φωτογραφίες για όλη της την ζωή.

Η έκθεση περνάει μέσα από όλες τις φάσεις της ζωής της με αρκετά διαφορετική θεματολογία σε κάθε δωμάτιο. Οι φωτογραφίες της κατάφεραν να μου δώσουνε πολύ έντοντα συναισθήματα, πολλές φορες να ονειρευτώ πως ήτανε η συγκεκριμένη στιγμή του κάθε frame της. Από φωτογραφίες αντικειμένων, τοπίων και κυρίως ανθρώπων, με διαφορες τεχνικές φωτισμού και εκτύπωσης.


Έχουνε καρφωθεί μέσα στο μυαλό μου κάποιες από αυτές πολύ έντονα. Περισσότερο όμως από οτιδήποτε άλλο, ένα ασπρόμαυρο μυστήριο συναίσθημα για έναν άνθρωπο που έζησε τόσα πολλά, γύρισε τον κόσμο, γνώρισε ανθρώπους και είχε τόσο πάθος για αυτό που της άρεσε περισσότερο από όλα, να τραβα φωτογραφίες. Η εμφάνιση της ίδιας δε σε κάποιες φωτογραφίες, φαντάζανε σαν μικρές αποκαλύψεις μιας μυστηριώδους αλλα αρκετά καθορισμένης πορείας.

exhibition link
------
Καθώς ψάχναμε να βρούμε την έκθεση book binding (που ήτανε και ο αρχικός λόγος της επίσκεψης μου - που αποδείχτηκε μια έκθεση με 5 βιβλία... άλλη ιστορία anyway), βρεθήκαμε έξω από ένα δωμάτιο που έλεγε 'Out of the ordinary: Spectacular Craft'

Προς έκπληξη μας μπήκαμε σε ένα δωμάτιο με έναν τεράστιο πάγκο στον οποιο βρισκόντουσαν άπειρες μικρές φιγούρες, μουτζούρες σχεδόν, τρισδιάστατα αντικείμενα περίτεχνα φτιαγμένα με κλωστή και καρφίτσες, τοποθετημένα το ένα διπλα στο άλλο σαν τυχαίες βρωμιές ή από την άλλη σαν ένα απλωμένο παραδοσιακό νυφικό κρεβάτι.

Η έκθεση έδειχνε τις δουλειές 8 artists που ασχολούνται με το craftmanship. Δουλειές με υπερβολική υπομονή, τεχνική, και τόση αγάπη δημιουργίας που το μονο που μπορούσε να νιώσει κάποιος εκεί μέσα ήτανε ένα συναίσθημα θαυμασμού και απορίας πως μπορεί κάτι τέτοιο να είναι πιθανό. Τα πάντα ήτανε φτιαγμένα με τέτοια πολυπλοκότητα, χρησιμοποιώντας τα χερια τους ή με την βοήθεια αντιστοιχων τεχνολογικών μεσων.

Οι artists είναι οι Olu Amoda, Catherine Bertola, Annie Cattrell, Susan Collis's, Naomi Filmer, Lu Shengzhong, Yoshihiro Suda και η φανταστική Anne Wilson που την δουλειά της θαύμασα περισσότερο από όλες. Εδώ ένα link σχετικά με την έκθεση..

------

Την επομενη μέρα, κυριακή πλέον, με πολύ πολύ βροχή και κρύο, αποφασίσαμε να πάμε σε μια pub(?) για φαγητό. Γνωρίζαμε ότι θα υπάρχει κάποιο live later on αλλα δεν ήμασταν σίγουροι ότι θα καθίσουμε να το δούμε. Μετά από το κάποιες συναντήσεις με τα celebrities (!) της βραδιάς (χάρη στο smoking ban και τους ανθρώπους που συναντάς έξω από την pub για κάπνισμα), κατέληξα να γίνω φιλαράκι με όλο το crew, including τον Jimmy, barman του μαγαζιού φερμένος από το βόρειο Newcastle, ένα άλλο παιδί που δεν συγκράτησα το όνομα του (υπεύθυνος επί των μουσικών θεμάτων) και του drummer-i-don't-remember-your-name-either από την Νέα Υόρκη (downtown you know, you know with the musicians and the artists..).. Οποτε και αποφασίσαμε να καθίσουμε και να ακούσουμε και τις 4 μπάντες που παίζανε το βραδυ.

Ο Marcus Mumford πρώτος (και αγαπημένος της apondar..) με μια πολύ ζεστη και υπεροχη μπάντα, μετά ο άτυχος super star το be (or not το be) Jon Byrne, οι Looker από την Νέα Υόρκη με 3 κοπέλες που τα σπάγανε on stage και το φιλαράκι από downtown drummer/ co - smoker- outside- the- pub-I-still-don't-remember-your-name και τέλος ένα group που μου τράβηξε καρα πολύ την περιέργεια. Μου άρεσε η σκηνική τους παρουσία, η μουσική τους, η καταπληκτική φιγούρα του τραγουδιστή, η πολύ ταλαντούχα φωνή του και γενικότερα το fun που φαινόντουσαν να έχουνε όταν είναι όλοι μαζί on stage.

Σας αφήνω με ένα video τους από το προτελευταίο τους single. στα links διπλα στο youtube, μπορείτε να δείτε και το δεύτερο available κομμάτι τους (απλά δεν ήξερα ποιο να διαλέξω).



apondar.. ποτε θα με ξανακαλέσεις μουσαφίρη?